Als je naar de Nike Dunk Low kijkt, zie je een schoen die ogenschijnlijk simpel oogt, maar waarvan de geschiedenis en heropleving iets zegt over hoe een retro ontwerp relevant blijft. De Dunk verscheen voor het eerst in de herfst van 1985 binnen het “Be True To Your School”-programma van Nike. Hij was bedoeld voor universiteits- en basketbalteams en bracht opvallende kleurcombinaties die teams konden dragen met trots. Jij zou kunnen denken dat dit model allang vergeten was, maar zijn herstart vond vooral plaats toen skateboarders de lage variant ontdekten in uitverkoopbakken. Ze waardeerden de grip en laag profiel. Daarmee werd de Dunk een icoon buiten het veld.
Toen Nike in het begin van de jaren 2000 een skatelijn introduceerde, gaven ze de Dunk nieuwe elementen. De SB-versie kreeg meer demping, een Zoom Air-unit in de hiel, dikke tongvoering en verstevigde neus. Daarmee veranderde hij in iets dat skateboarders echt konden gebruiken, en tegelijkertijd hoorde hij bij de cultuur. Jouw favoriete kleurcombinaties in de SB-lijn ontstonden zo dankzij die praktische aanpassingen.
Nu is de Dunk Low niet alleen opvallend vanwege het verleden, maar ook omdat je modellen zoals de Reverse Curry opnieuw ziet verschijnen. Die was oorspronkelijk exclusief voor Japan en limited, maar werd wereldwijd opnieuw uitgebracht in het voorjaar van 2024. En dan is er de Panda-versie: eenvoudig in wit en zwart, maar telkens opnieuw uitverkocht. In 2024 kregen die opnieuw een restock, wat laat zien dat eenvoud soms meer vraagt dan complexiteit. Nog nieuwer, voor dit najaar van 2025 werkt Nike samen met Harris Tweed. Drie modellen worden verwacht rond €130 per paar, met tweed-stoffen op een klassiek Dunk-silhouet. Dat brengt iets onverwachts én stijlvols in de mix.
Als je de Dunk Low draagt, merk je eigenlijk heel snel hoe stevig en laag op de grond hij voelt. In labtests scoort hij vrij stevig op demping, met een shock-score van 78 SA vergeleken met een gemiddelde van 87. Hij biedt dus bescherming genoeg voor een paar uur lopen op harde ondergrond, maar aan het eind van de dag zou je wel eens voor iets zachter kiezen. De tussenzool is vrij hard, harder bijvoorbeeld dan die van de Air Force 1, en je voelt dat zodra je hem aantrekt. Tegelijk blijft hij wel buigzaam genoeg in de voorvoet om comfortabel te lopen.
Qua pasvorm zit hij meestal op maat. De breedte is gemiddelde tot iets ruim, en hij biedt voldoende ruimte bij de tenen. Dat maakt hem draagbaar voor langere periodes, al is hij minder geschikt voor wie op zoek is naar luxe demping of binnenzool. Een review onderstreept dat hij gaten laat zien bij gebrek aan holte-ondersteuning als je de hele dag staat. Maar je zult dat even vergeten als je hem in normale omstandigheden draagt. En zijn bovenwerk van leer met panelen valt op door duurzaamheid en kleurcombinaties die er altijd blijven intrappen.
Wat maakt de Dunk Low interessant om opnieuw aandacht aan te besteden? Je zou kunnen zeggen dat het niet zomaar een heruitgave is, maar een model dat zich blijft herinterpreteren. Tweed-collabs zetten hem in een nieuw licht, terwijl kleuren zoals de Reverse Curry en Panda laten zien dat de Dunk dicht blijft bij wat mensen mooi vinden: eenvoud, herkenbaarheid en een verhaal. Hij is geen flashy hype, maar wel consistent relevant.
Nike Dunk Low toont hoe een ontwerp uit 1985 vandaag nog steeds spreekt. Hij voelt solide aan, direct en laag, en blijft opduiken in verrassende vormen. Van de skate-aanpassingen tot restocks en stoffencollabs, hij verbindt verleden en heden zonder drama. Zo’n schoen moet je maar weinig uitleg geven, hij bewijst zichzelf gewoon.
